Pa pa shkolla, shihemi nesër!

Dat is wat de kleuters roepen als we ze weer thuisbrengen na de pre-school. Hoewel sommigen, vooral de kleinsten, nog een beetje verlegen zijn, zijn ze allemaal erg vrolijk en zooo schattig…
Ik begin ze een beetje te kennen nu. Het is zo leuk om de verschillende karakters te ontdekken en te zien hoe kinderen met elkaar omgaan.

Mijn vorige blog was alweer een tijdje geleden en inderdaad heel snel afgeraffeld, want ik ben iets heel belangrijks vergeten te zeggen. Anja, Hilberts zus, is namelijk bevallen van een zoon op donderdag 17 maart (inmiddels 2 weken geleden). Hij heet Jacob Bauke en is, vanaf de foto’s te zien, een prachtkereltje! Zodra we terug zijn in Nederland hopen Hilbert en ik zo snel mogelijk hem in het echt te kunnen bewonderen. Hilbert heeft verdere details op zijn blog staan (hilbertteertstra.waarbenjij.nu).

Maar goed hoe ziet een week er nu eigenlijk voor Rian uit? Jullie weten inmiddels dat mijn weekend van zondagmiddag tot dinsdagochtend loopt. Maar wat gebeurd er verder?

Dinsdagochtend om 9:00 beginnen we (Thera en ik) samen de week met een dagboekje (die wij dus als weekboekje gebruiken), bijbehorende Bijbeltekst en gebed. Vervolgens bespreken we de komende week en evalueren (als dat nodig is) de afgelopen week.
’s Middags om 16:00 bereiden we de werkjes voor de pre-school voor. Dit doen we samen met de 2 Amerikaanse meisjes die ook op de pre-school helpen. Voorheen hielpen ze allebei beide dagen, maar nu ik er ben doen ze elk 1 dag.
Rond 17:30 is er een Bijbelstudie met de gemeenteleden waar ik tot nu toe telkens bij ben geweest. Meestal begrijp ik wel waar het over gaat, maar daar blijft het ook wel. Ik weet het onderwerp, maar leer eigenlijk niks. Dat is natuurlijk wel jammer, maar gelukkig heb ik op de Wittenberg veel Bijbelstudies gehad waar ik nu eventjes op kan teren;-).

Woensdag en donderdag zien er vrij hetzelfde uit. Om 9:00 halen we eerst de kinderen op die naar de pre-school komen. Op de pre-school laten we ze eerst ontbijten. Dan doen we een werkje waarbij ze een bepaalde vaardigheid moeten oefenen (plakken, rijgen, kleuren, enz.) en daarna mogen ze spelen. Nu het weer mooier wordt zijn we vaak voor de rest van de tijd buiten. Soms doen we nog een gezamenlijke activiteit buiten om de kinderen te leren samen te spelen, maar meestal laten we ze hun gang gaan (al houden we ze natuurlijk wel in de gaten). Rond 11:45 helpen alle kinderen bij het opruimen van het speelgoed en brengen we ze weer thuis. Mijn rol bij het ophalen en wegbrengen is dat ik de deur voor de kinderen telkens open doe, terwijl Thera achter het stuur zit. Na het wegbrengen maken we soms nog de laatste dingen schoon bij de pre-school.
’s Middags kan variëren wat we doen. Woensdags heeft Thera vaak een uurtje taalles, voor mij is dat meestal op donderdag. Ik leer natuurlijk vooral de allerbelangrijkste dingen die ik moet weten in de situaties waar ik in terechtkom.
Vaak gaan we ’s middags ook nog op bezoek bij de familie van één der kleuters van de pre-school of bij een familie van de kerk. Vandaag zijn we op bezoek geweest bij een familie uit de laatste categorie. En volgens de goede Kosovaarse gewoonte neem je natuurlijk wel een pak drinken mee als je ergens op bezoek gaat! Dat is vergelijkbaar met een fles wijn bij ons, alleen een stuk goedkoper;-)

Vrijdag beginnen we wederom met een evaluatie, alleen dan van het hele ECM team. We komen met z’n vieren samen (Gani, Adile, Thera en ik) en checken hoe het gaat met iedereen. Vervolgens lezen we een Bijbeltekst en bidden gezamenlijk.
Om 17:00 is er kinderclub in de kerk. Tot dusver bereid Thera die alleen voor en ben ik er vooral om te helpen in de kleine dingetjes (drinken inschenken, Bijbeltekst en liedtekst vasthouden, enz.).

Zaterdag gaan we rond 10:00 naar Qyshk voor de kinderclubs daar. Mijn rol is daar vergelijkbaar met de kinderclub in de kerk, alleen is het Bijbelverhaal vanaf deze week mijn verantwoordelijkheid:-S Ik vertel het verhaal in het Engels en er is iemand (waarschijnlijk Adile) die het naar het Albanees vertaald.
’s Middags ben ik in principe vrij.
’s Avonds is er sinds kort een jeugdbijeenkomst in de kerk. De dochter van Gani en haar man willen namelijk jeugdwerk in de kerk gaan doen, en deze avonden dienen als eerste kennismaking. Ik ga hier meestal wel naartoe, zodat ik ook wat meer contact heb met de mensen hier. Gelukkig spreken een aantal jongeren perfect Engels, beter nog als ik (zogeheten ‘missionkids’), dus dat contact gaat in ieder geval makkelijk.

Zondag begint de kerkdienst om 10:30 (denk niet dat ik dat na mijn blunder van twee weken terug nog ga vergeten). Meestal blijf ik niet de hele dienst omdat ik bij de zondagschool of in de crèche ben (nee, niet als kind, maar als hulp).
Na de dienst praat ik nog met verschillende mensen die gelukkig prima Engels kunnen. Natuurlijk groet ik netjes in dat ene woordje Albanees dat ik ken;-).

In de avonden ben ik vaak bij Thera, aangezien ik daar toegang tot het internet heb, of lees ik ‘thuis’ een boek of speel een spelletje op de computer… Daarnaast heb ik in principe genoeg vrije tijd tussendoor om voorbereidingen te doen voor verschillende activiteiten of om mijn stagelogboek bij te houden (sorry Gijske, lukt niet altijd…).

En natuurlijk koken…

Maar dat, jongens en meisjes, dat is weer een ander verhaal (met een knipoog naar de sprookjesboom).

Groetjes uit Kosovo!